การสร้างระยะ 3 : X-Factor

การสร้างระยะ (ตอนที่ 3) : X Factor

X-Factor คืออะไร?

X-Factor เป็นทฤษฎีที่มีมาตั้งแต่ปี 1992 โดยหนึ่งในโปรสอนกอล์ฟชั้นนำของโลก จิม แม็คลีน เขียนลงในนิตยสาร Golf Magazine โดยเขาแสดงให้เห็นว่าผู้เล่นที่ตีไกล 5 คนใน PGA Tour มีความแตกต่างของ X-Factor ในตำแหน่งสูงสุดของวงสวิง มากกว่าโปรกอล์ฟที่ทำระยะได้ไม่ดีในทัวร์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าจะสามารถสร้างระยะได้มากขึ้น เกิดจากการสร้างความแตกต่างระหว่างกระดูกเชิงกราน กับทรวงอก ความแตกต่างกันของมุมที่มากจะมีความเกี่ยวข้องกับความเร็วหัวไม้ และระยะที่ทำได้
ตามความเข้าใจในก่อนหน้านี้ว่า ถ้ามีการสร้างแบ็กสวิงที่กว้างขึ้นหรือยาวขึ้นจะทำให้ตีได้ไกลที่สุด ซึ่งไม่เป็นจริงเสมอไปแต่ว่าการสร้างแบ็กสวิงที่ยาวก็อาจจะช่วยให้เพิ่มความแตกต่างระหว่างแกนไหล่กับแกนสะโพกได้ จึงมีการมองกันว่ายิ่งสวิงไม้ได้กว้างยิ่งทำให้ตีได้ไกล

ขอยกตัวอย่างง่ายๆจากรูป
รูปซ้ายสุด เป็นข้อมูลของ Jamie Sadlowsk แชมป์ Re/Max World Long Drive Championship 2 สมัย
รูปกลาง เป็นข้อมูลเฉลี่ยของโปรที่แข่งในทัวร์
รูปขวา เป็นข้อมูลเฉลี่ยของนักกอล์ฟสมัครเล่นแฮนดิแคป 15

จะเห็นได้ว่า Jamie มีค่า X-Factor อยู่ถึง 117 องศาทำระยะได้ 375 หลากันเลยทีเดียว ส่วนโปรในทัวร์เฉลี่ยแล้วค่า X-Factor อยู่ที่74 องศาทำระยะโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 270 หลา สาเหตุที่มีความแตกต่างกันมากน่าจะมาจาก Jamie เป็นนักกอล์ฟที่ฝึกฝนมาในด้านตีไกลโดยเฉพาะซึ่งแตกต่างกับนักกอล์ฟในทัวร์ที่ต้องการความแน่นอนเพื่อให้ลูกอยู่กลางแฟร์เวย์ด้วย แต่สำหรับนักกอล์ฟสมัครเล่นแล้วด้วยความต่างของค่า X-Factor 38 จึงเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ได้ระยะเพียงแค่ 200 หลาเท่านั้น

แล้วทำไม X-Factor เยอะแล้วถึงตีได้ไกล?
ในส่วนนี้เกิดจากการที่เราสร้างเกรียวหมุนรอบตัวเอง ถ้ามีความแตกต่างระหว่างช่วงบนกับช่วงล่างมาก นักกอล์ฟจะรู้สึกว่ามีแรงบิดอยู่บริเวณขาอ่อนด้านขวา และบริเวณลำตัว ซึ่งจะช่วยให้ในจังหวะที่เราดาวสวิงมีการคลายตัวที่ดี และจะเกิดการหมุนรอบตัวของสะโพกและลำตัวที่เร็วขึ้นนั่นเอง